KURU DERE
İnay’ın içinden geçer kıvrılıp,
Balçıklı’ya kadar varır yol alıp.
Geçtiği yerleri yeşile boyar,
Çevreye esenlik ve hayat yayar.
Şırıl şırıl beste, söğütler dinler,
Kavak gölgeleri onda serinler.
Ördekler yüzerler ak sularında,
Kurbağalar yüzer pak sularında.
Billurdan bir ahenk köyün içinde,
Yok böyle bir güzel Çin’de Maçin’de.
Bazen suyu biter sesi kesilir,
Bunu anlar köylü, derinden bilir.
Gözler yaş dökmezse siz kurursunuz,
Der derenin hali hep okursunuz.
Bu dere içimde akan bir sudur,
Sesi ahenk ile yükselen “Hu” dur.
Kesilmesin asla özden bu şarkı,
Bu imanla döner sonsuzluk çarkı.
Mehmet ERDOĞAN