KÖY HAVALARI

Yeşil ördek gibi daldım göllere,
Bir zaman dillerde pelesenk idi.
Sen düşürdün beni dilen dillere,
Havada uçuşan kelebek idi.

Cevizin yaprağı dal arasında,
Ne güzel türküydü gençler söylerdi,
Güzeli severler bağ arasında,
Sözü söyleyenler ölçülü derdi.

İşte böyle idi İnay’da gençler,
Şeker şerbet gibi sözleri, sazı.
Irgatı da buydu, böyleydi leşber,
Bir yürek gibiydi sözü, avazı.

Hala hatırlarım Suna gelini.
Verin martinimi diyen türküyü.
Sunam göstermezdi saçın telini,
Herkesi bürürdü manevi büyü.

Hala var mı bilmem o köy türküsü,
Ezan okunurken kesilen şarkı.
Barışır düğünde kırgını, küsü,
Dinine saygıydı İnay’ın farkı.

Vardır biliyorum o cevher gitmez,
Fıtrat nasıl ise o çıkar dışa.
Çorak vadilerde bir ürün bitmez,
Sevda ürün verir eksen de taşa.

Ey benim has köyüm yürek ışığım,
Rüyalar beldemsin maşukumsun sen.
Ben dünya yurdunda sana aşığım,
Seninle bu devran bana gül, gülşen.

Mehmet ERDOĞAN